Pierwsza hiszpańska kolonia
Różnorodność wyspy wyraża się nie tylko w krajobrazach i roślinności: oprócz centrów turystycznych i idyllicznych wiosek, Las Palmas jest ważnym miastem na Gran Canarii. Tutaj staje się jasna historia pierwszej hiszpańskiej kolonii. Pierwszym punktem kontaktowym dla hiszpańskich zdobywców, którzy po ponad siedemdziesięciu latach nieudanych prób i sporadycznych najazdów w końcu mogli się tu w 1478 roku osiedlić, był obóz polowy El Real de las Tres Palmas.
Zaledwie czternaście lat po rozpoczęciu podboju, po raz ostatni przed wielką podróżą Krzysztof Kolumb przyszedł naprawić swoje statki. Około 1490 r. dawny obóz polowy rozrósł się w osadę, której najstarszą częścią jest Vegueta, z Katedrą Santa Ana, Domem Kolumba, starym ratuszem, Pałacem Biskupim, kościołem Santo Domingo, Audio Center, Fontanna Ducha Świętego, kościół św. Franciszka de Borja i Muzeum Historii Wysp Kanaryjskich.
Wąskie uliczki biegną przez wielowiekową starówkę.
Graniczy z dzielnicą Triana, w której biblioteka na wyspie wyróżnia się jako piękny, zalany światłem budynek.
Warto zobaczyć Gabinet Literacki, Teatr Pérez Galdós i Muzeum Pérez Galdós, a także port La Luz, półwysep La Isleta i plażę Las Canteras, która dzięki zaporze lawowej tworzy bezpieczny i pozbawiony prądu basen. Teatro Pérez Galdós oferuje wycieczki z przewodnikiem, które dają gościom możliwość zajrzenia za kulisy. Zwiedzanie oprowadzają wolontariusze z teatru. Doramas Park i Garden City znajdują się w drodze ze starego miasta do nowszych dzielnic. Oto Pueblo Canario, „wioska kanaryjska”, która od czasu swojego projektu w 1934 roku powinna zapewnić zachowanie kanaryjskich tradycji i sposobów życia. Ponadto powinien służyć także imprezom folklorystycznym, prywatnym, publicznym i odświętnym oraz informatycznym. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o kulturze rdzennych mieszkańców Gran Canarii, Guanczów, zdecydowanie powinieneś odwiedzić Museo Canario.
