Mała wiedza o wyspie
Lanzarote to czwarta co do wielkości i jednocześnie najbardziej wysunięta na wschód z Wysp Kanaryjskich. Znajduje się około 125 km od kontynentu afrykańskiego i należy do prowincji Gran Canaria. Wyspa rozciąga się na długości 62 km, szerokość to 21 km. Przed Lanzarote znajdują się wyspy La Graciosa, Alegranza i Montaña Clara. Wyspa ma około 130.000 55.000 mieszkańców, z których XNUMX XNUMX mieszka w Arrecife, stolicy wyspy.
Charakterystyczny dla budowy geologicznej Lanzarote jest jej wulkaniczny charakter. Prawie jedna trzecia powierzchni pokryta jest czarną lawą, żużlem i piaskiem wulkanicznym. Na wyspie znajduje się około 300 wulkanów. Ostatnia erupcja miała miejsce w 1824 roku. Głównym masywem Lanzarote jest Park Narodowy Timanfaya na południowym zachodzie. Powstał w wyniku ogromnych erupcji wulkanów w latach 1730-1736. Ten obszar, niegdyś najbardziej żyzny na wyspie, był celem tych katastrof, w wyniku których kilka wiosek zostało pokrytych lapilliami i wylewami lawy o wysokości do dziesięciu metrów.
Godny podziwu jest wysiłek i wytrwałość, jaką wyspiarze wykazali, aby czerpać dochody z tej ziemi. Ponieważ na Lanzarote rzadko pada deszcz, mieszkańcy opracowali rodzaj uprawy gleby (hiszp. „enarenado”), która jest unikalna na świecie: Aby dodać wilgoć do piaszczystego podłoża, pomyślano o zdolnościach wyjątkowo porowatego wulkanu skała, lapilli, aby utrzymać wilgoć. W nocy magazynuje wodę, aw ciągu dnia powoli oddaje ją roślinie. Warstwa tego jest ułożona warstwami o grubości od dziesięciu do dwudziestu centymetrów na ziemistym podglebiu, a następnie sadzonka jest sadzona w środku w kształcie lejka. Rozkład popiołów daje roślinie naturalne nawożenie przez około 30 lat.
Na szczególną uwagę zasługuje zasada uprawy winorośli w regionie La Geria: winorośle sadzi się w dołach o głębokości od jednego do dwóch metrów i wypełnionych popiołem lawowym (hiszp. „picón”), który pomaga zatrzymać wilgoć i chronić roślinę przed wiatrem . Dodatkową ochronę przed wiatrem zapewnia półokrągła kamienna ściana, która składa się z pracowicie zbieranych i montowanych kamieni lawowych.
Ponadto koszenile są hodowane na Lanzarote w rejonie Mala i Guatiza na północy. Tam spotyka się rozległe pola kaktusów (opuntia), na których hoduje się około pół centymetra wszy. W „czasie żniw” usuwa się je z rośliny za pomocą drewnianej skrobaczki, suszy i gotuje. Ich sok ma czerwony kolor, z którego część jest nadal używana w przemyśle kosmetycznym.
