Van Frans protectoraat tot vrije republiek
Habib Bourguiba werd geboren in Monastir op 3 augustus 1903. Hij studeerde in Frankrijk en vestigde zich in 1927 als advocaat in Tunis. In 1934 richtte hij de Neo Destur-partij op met als doel Tunesië een onafhankelijke staat te maken. Na een mislukte couppoging in 1938 werden Bourguiba en enkele van zijn aanhangers gearresteerd en naar Frankrijk gebracht, waar ze tot 1942 in hechtenis bleven. Ondertussen woedt de Tweede Wereldoorlog.
Habib Bourguiba, die na het einde van de oorlog opnieuw voor onafhankelijkheid vocht, werd in 1950 voor de tweede keer gearresteerd en teruggebracht naar Frankrijk. Eerst beloofde premier Mendes-France het land wat bekend staat als autonomie, maar met als doel de onafhankelijkheid van Tunesië te bereiken. Op 20 maart 1956 wordt Habib Bourguiba de eerste premier van het land en in hetzelfde jaar wordt Tunesië uitgeroepen tot republiek. Bourguiba wordt benoemd tot president.
In 1961 probeerde Tunesië met geweld de havenstad Bizerte, die vroeger een Franse marinebasis was, te ontruimen. Maar het Tunesische leger is inferieur aan het Frans. Pas door politieke onderhandelingen in oktober 1963 konden de Fransen zich terugtrekken.
Habib Bourguiba beheert en leidt Tunesië al meer dan 30 jaar en onderhoudt goede handelsbetrekkingen en vriendschappelijke betrekkingen met andere landen. Hoe ouder hij wordt, hoe meer de vraag rijst: "Wat zal er na hem gebeuren?"
Op 7 november 1987 werd het populaire staatshoofd volgens een artikel in de Tunesische grondwet afgezet door de toenmalige zittende premier. Hij wordt opgevolgd door Zine El Abidine Ben Ali, die Tunesië 23 jaar dictatoriaal regeerde.
In januari 2011 vindt de Jasmijnrevolutie tegen het regime plaats en de president vluchtte op 14 januari naar Saoedi-Arabië.
