Cudowna przyroda i miejsca przesiąknięte historią?
„Zielony szlak” biegnie między Ayamonte i Huelvą - do 1985 roku linia kolejowa. Trasę przez wyjątkowy naturalny krajobraz najlepiej pokonać pieszo lub rowerem. W przyrodzie są możliwości uprawiania sportu i rekreacji! Zaplecze, które urzeka dębami, oliwkami, figami, migdałami i innymi drzewami owocowymi za wybrzeżem, oferuje wspaniałe widoki na arabskie wieże strażnicze (Almenares), młyny przeciwpowodziowe (Pozo del Camino) i inne budynki o znaczeniu historycznym.
Ayamonte - Jego położenie u ujścia Guadiana czyni to miasto wyjątkowym. Ruchliwy żelazny most wiszący łączy miasto z Portugalią na przeciwległym brzegu. Jest pełna kontrastów, otwarta i dynamiczna. W porcie, w centrum wioski, na licytacjach odbywa się głośna licytacja dziennych połowów. Wesoły zgiełk łączy się z rozmowami, śmiechem i muzyką z imprez plenerowych i kawiarni na tarasach, tworząc żywy hałas w tle.
Bielone domy stoją w malowniczych, starych uliczkach, a balkony z kutego żelaza stanowią eleganckie akcenty. Wiele małych skwerów zdobią ładne latarnie, fontanny lub nisze z figurami świętych. Kościół Iglesia del Salvador został zbudowany na boku dawnego meczetu. Warto zobaczyć portal ratuszowy i wieżę kościoła Las Angustias z dekoracyjną sztukaterią. Z nabrzeża Muelle de Portugal regularnie odpływają promy do Portugalii.
Wyspa Krystyna - W XVIII wieku osiedlili się tu katalońscy rybacy i marynarze z Lewantu, aby założyć bazę rybacką. Pierwotna nazwa miasta brzmiała La Higuerita (drzewo figowe). Później zmieniono ją na Isla Cristina na cześć ówczesnej królowej. Isla Cristina ma uroczą starą dzielnicę z niskimi domami ozdobionymi płytkami azulejo. Od momentu założenia miasta w porcie rybackim Isla Cristina osiedliły się liczne gałęzie przemysłu związane z rybołówstwem, takie jak warzelnie soli i fabryki konserw, a także warsztaty budowy i konserwacji statków. Spacer po nabrzeżu, gdzie rybacy codziennie naprawiają sieci, jest sielankowy. Warto również zobaczyć aukcję rybną w tętniących życiem halach handlowych Isla Christina i El Terrón.
Rondo - Isla Cristinas to białe, autonomiczne miasteczko w głębi kraju. Warto odwiedzić ratusz w stylu mudejar (XV w.) lub przespacerować się małymi uliczkami z prawdziwie andaluzyjskim klimatem.
Laguna Prado Hondo - Położony bardzo blisko dawnego dworca kolejowego Redondelas. Słodkowodne miejsce znane jest jako dom kulika, cietrzewia purpurowego i czapli purpurowej – gatunków ptaków, które w dzisiejszych czasach są rzadko spotykane na wybrzeżach. Laguna powstała w latach 30. XX wieku, kiedy na linii kolejowej Ayamonte-Huelva zbudowano mur, który spiętrzał wody strumieni Prado i Valdeinfierno.
Szlachetna posiadłość La Huerta - Pomiędzy La Redondela i Pozo del Camino znajduje się gołębia Huerta Noble, zbudowana w stylu barokowym i mieszcząca około 70.000 18 gołębi. Na posesji zaprojektowanej przez uczonego Don Manuela Rivero znajduje się również posiadłość i Via Crucis w andaluzyjskim stylu flamenco, ozdobiona portugalskimi płytkami i również pochodzi z XVIII wieku.
El katalońska wieża strażnicza - W wąwozie Barranco de la Vera, niedaleko wybrzeża La Antilla, znajduje się dawna strażnica z XIII wieku, która ostrzegała przed atakami Berberów, Maurów i Turków.
Ładny - Po przekroczeniu mostu Puente de la Tavirona trasa prowadzi do miasta Lepe, które zostało założone przez fenickich kupców w IV i V wieku p.n.e. Od średniowiecza do czasów nowożytnych miasto było ważnym portem, z którego posunęło się odkrycie Ameryki i późniejszych kolonii Nowego Świata.
Tutaj urodził się również Rodrigo de Triana, żeglarz, który ze statku Santa Maria zobaczył pierwsze wyspy kontynentu amerykańskiego.
W kościele Santo Domingo de Guzman znajduje się obraz Nuestra Señora de la Bella, patronki tego miejsca. Kościół ze wspaniałą spiczastą dzwonnicą jest zabytkiem i doskonałym przykładem andaluzyjskiego stylu mudejar.
Kaplica San Christóbal zbudowana jest w tym samym stylu, z ciekawą kopułą i łukowym oknem wbudowanym w fasadę.
Antilla - Strumień turystów, który rok po roku wylewa się na cudowne plaże La Antilla, nie wpłynął na urok tego miejsca ze starymi domami. Kontrast z tym stanowi Islantilla, nowoczesny kompleks mieszkaniowy z luksusowym polem golfowym.
Kartaja - Miejsce jest dalej w głąb lądu, ale niedaleko od ośrodków turystycznych na wybrzeżu. Na Plaza Redonda drzewa pomarańczowe i cytrynowe mieszają się z lampami ulicznymi z kutego żelaza, tworząc malowniczy obraz. Znajdują się tu również najważniejsze budynki miasta, kościół San Pedro (XVI w.) z piękną dzwonnicą ozdobioną azulejos, a także ratusz i okazała Casa de Cultura (biuro kultury).
złamane - Na pięknej, piaszczystej plaży tego małego portu rybackiego, otoczonego wydmami, latem napływają tłumy turystów. Na skraju osady w kierunku La Antilla osady wyrzucone przez rzekę utworzyły cypel, który obecnie znany jest jako pomnik przyrody Rio Piedras y Flecha de El Rompido.
El Porti - Dzięki wspaniałej plaży El Portil jest jednym z najpopularniejszych nadmorskich kurortów na wybrzeżu. Czaple siwe i perkozy czarnoszyje są rodzime dla czarujących krajobrazów Reserva Natural de la Laguna de El Portil.
Punta Umbria - Położona w środku Parku Słonych Bagien, Punta Umbria była niegdyś kurortem górniczym z kopalń Rio Tinto. Dziś Punta Umbria jest bardzo popularnym kurortem z małą mariną. Oprócz bogatej oferty spędzania wolnego czasu, miejsce znane jest również z targu rybnego, który odbywa się o świcie, oraz z barwnej procesji maryjnej nad morzem 15 sierpnia.
Huelva - Stolica (ok. 150.000 XNUMX mieszkańców) najbardziej wysuniętej na zachód prowincji Andaluzji leży pomiędzy ujściami rzek Rio Tinto i Rio Odiel. To tutaj krzyżują się drogi do Portugalii, Kadyksu i Sewilli. Głównym źródłem utrzymania miasta jest przemysł, ale ważne jest również rybołówstwo i rolnictwo.
W strefie wyłączonej z ruchu kołowego wokół kościoła La Concepción znajduje się wiele sklepów i restauracji. Mieszkańcy szczególnie delektują się doskonałymi lokalnymi tapas na Calle Pablo Rade.
Huelva stała się znana na całym świecie dzięki Kolumbowi. Wyprawy marynarskie ukształtowały życie spokojnego dotąd miejsca, które odtąd nazywane było kolebką odkrycia Ameryki. Jednak po niszczycielskim trzęsieniu ziemi w Lizbonie w 1755 roku i wojnie o wolność pół wieku później, miasto ponownie straciło na znaczeniu. Dziś Huelva żyje z turystyki, zwłaszcza ze względu na bliskość Parku Narodowego Coto de Doñana.
