Wyspa z ciekawą historią
Formentera, czwarta co do wielkości z Balearów, jest oddzielona od Ibizy przez kanał Es Freus o szerokości około 7 km. Przy szerokości do 17 km i długości ok. 20 km wyspa zajmuje powierzchnię ok. 82 km². Odległość od portu La Savina do portu na Ibizie wynosi dokładnie 11 mil morskich, do lądu około 95 mil morskich.
Istnieje wiele legend o pochodzeniu nazwy Formentera. Jedna z opowieści mówi, że Formentera pochodzi od łacińskiego słowa oznaczającego pszenicę, frumentaria. Rzymianie rzekomo nadali wyspie tę nazwę, ponieważ była uważana za spichlerz Cesarstwa Rzymskiego ze względu na uprawę pszenicy. Inny wariant pochodzi od łacińskiego słowa Promontoria, które oznacza wzgórza lub góry.
Baleary, podobnie jak kontynent, były zasiedlane przez Arabów przez około trzy stulecia. Na przestrzeni wieków Formenterę odwiedzało kilka innych narodów - Fenicjanie, Kartagijczycy, Rzymianie, Wandalowie i Bizantyjczycy.
W 1974 roku w pobliżu Es Pujols znaleziono megalityczny grobowiec Cana Costa. Było więc jasne, że wyspa miała już 1.500 do 2.000 lat p.n.e. Został zaludniony. Zamieszkiwany był do połowy lub końca XIV wieku. Powodem późniejszej depopulacji była zaraza, która zabiła w Europie ponad 14 milionów ludzi. Rosnące piractwo na Morzu Śródziemnym oznaczało również, że upłynęło trochę czasu, zanim ta mała wyspa została ponownie zaludniona.
Ibizan Marc Ferrer został pierwszym mieszkańcem Formentery w 300 roku po prawie 1695 latach. Populacja wzrosła od początku XVIII wieku do około 18 osób. W latach 2.260-1850 wielu Formenterów wyemigrowało do Ameryki Środkowej i Południowej. Nie wszyscy wrócili, ponieważ wielu szukało i znajdowało szczęście za granicą.
