Achter de pilaren van Hercules
Zonder deel uit te maken van het verhaal, hebben de Canarische Eilanden altijd hun plaats gehad in de wereld van legendes. Ze werden beschouwd als de landen achter de Zuilen van Hercules, zoals de Straat van Gibraltar in de oudheid werd genoemd. Veel klassieke dichters hebben het paradijs hierheen verplaatst, de Elysische rijken of de tuin van de Hesperiden.
Het eerste geloofwaardige getuigenis hebben we echter te danken aan Plinius, die in de 1e eeuw na Christus. maakt melding van een expeditie naar de eilanden gestuurd door de Mauritaanse koning Juba II. Volgens de traditie brachten de deelnemers aan de expeditie een paar enorme honden mee naar huis, die de eilanden later hun naam gaven: Canarische Eilanden, afgeleid van het Latijnse woord voor hondenblik of wandelstokken. Ook vandaag de dag zijn er nog enkele prachtige exemplaren van dit sterke, originele Canarische ras met een wilde en indrukwekkende uitstraling. Deze bardinos worden voornamelijk gebruikt als herdershond.
Tot de verovering van het eiland door de Europeanen, die de hele 15e eeuw duurde, werd het eiland bewoond door een volk dat waarschijnlijk Noord-Afrikaanse roots had. Het bleef bestaan in het stenen tijdperk, zij het met tekenen van een iets hoger cultuurniveau in termen van religie en ambacht. De Guanchen, de kalme en gematigde inboorlingen en voorlopers van de Spanjaarden op Tenerife, kleedden zich relatief grof in huiden. Alles wijst erop dat ze de verzending niet onder de knie hadden. Ondanks hun relatieve achterlijkheid begroeven ze hun doden zorgvuldig. In speciale gevallen mummificeerden ze ze zelfs met zeer effectieve technieken en hadden ze een speciaal gevoel voor grafversieringen. Ze bewerkten klei zonder een draaitafel te kennen. Hun lansen, añepas genaamd, eindigden in scherpe punten gemaakt van ruw vulkanisch gesteente.
Veel oude schrijvers, evenals enkele moderne auteurs, geloven dat de Canarische Eilanden de laatste zichtbare overblijfselen zijn van een verzonken continent: Atlantis. De Guanchen zijn dan ook de laatste afstammelingen van de Atlantiden. De zonen en kleinzonen van de bergbewoners van deze fantastische wereld hadden heel snel na de ramp een nieuw leven moeten beginnen, nu zijn ze eilandbewoners geworden. Het onvermogen van deze volkeren om te navigeren en communicatie tussen de eilanden, hoewel nauwelijks ver van elkaar, evenals de buitengewone hoogte van sommige van de Guanchen, maakten deze kleine wetenschappelijke hypothese niet geloofwaardiger, maar niettemin aantrekkelijk.
Toen de Spaanse veroveraars Tenerife bereikten, werd het eiland verdeeld in negen kleine koninkrijken, elk geregeerd door een monarch, bijgestaan door een raad van oudsten. De verovering van de archipel had in 1402 te maken met invallen op naam van Hendrik III. begon in Lanzarote, Fuerteventura en El Hierro. Tenerife was het laatste eiland dat werd veroverd, aangezien de inheemse volkeren zich hier fel verzetten tot ze in 1496 werden verslagen.
Historisch overzicht
Ongeveer 3000 voor Christus: De Canarische Eilanden zijn gevestigd vanuit Noord-Afrika, het koninkrijk van de Guanchen ontstaat.
Vanaf 1000 voor Christus: De mythe van de oudheid: Men denkt dat de Canarische Eilanden het gezonken Atlantis (Plato), de "Elysische rijken" (Homerus), de "Tuinen van de Hesperiden" (Herodotus) of de "Gelukkige Eilanden" (Virgilius) zijn.
Tot 1000: Romeinse en Arabische zeelieden bezoeken de "eilanden aan het einde van de wereld" zonder zich te settelen.
1344: De Spanjaard Luis de la Cerda is van paus Clemens VI. benoemd tot koning van de Canarische Eilanden. De titel is niet relevant omdat de eilanden geen rijkdom lijken te hebben.
1402-1405: De Normandisch Jean de Bethencourt veroverde Lanzarote, Fuerteventura, El Hierro en La Gomera voor de Spaanse kroon, waarbij de inheemse bevolking bittere weerstand bood.
1496: Tenerife is uitgeroepen tot kolonie van Spanje.
1500-1700: Spanjaarden, vooral Andalusiërs, en Portugezen koloniseerden de eilanden en begonnen wijn en suikerriet te verbouwen. De inheemse bevolking, de Guanchen, wordt gekerstend.
1657: Versla de vloot van admiraal Blake.
1704, 1705, 1706: Tenerife lijdt aan ernstige vulkaanuitbarstingen.
1706: Overwinning op de schepen van de Engelse admiraal Gennings tijdens de Spaanse Successieoorlog.
1797: De Engelse admiraal Horatio Nelson wordt verslagen in een poging om Santa Cruz te veroveren en verliest daarbij zijn rechterarm.
19e eeuw: Armoede en crises dwingen veel Canarische Eilanden om het eiland te verlaten. De meeste emigranten vestigen zich in Midden- en Zuid-Amerika.
1817: De eerste en tot 1981 enige universiteit van de archipel wordt opgericht in La Laguna.
1822: Santa Cruz wordt de hoofdstad.
1852: De afgelegen Spaanse eilanden, door de Spaanse regering uitgeroepen tot vrijhandelszone, beleven een economische boom, waarvan vooral de havensteden Santa Cruz de Tenerife en Las Palmas de Gran Canaria profiteren.
1912: De Canarische Eilanden krijgen het recht op zelfbestuur.
1927: De twee provincies Santa Cruz de Tenerife (west) en Las Palmas de Gran Canaria (oost) worden gecreëerd.
1936: Generaal Francisco Franco, uitgezonden naar Tenerife, begint de Spaanse Burgeroorlog (1936-1939) vanuit Marokko. Hij regeerde Spanje dictatoriaal tot aan zijn dood in 1975.
Rond 1950: Timide begin van het toerisme. In 1957 begonnen chartervluchten. De sluiting van het Suezkanaal door de Egyptische president Gamal Abdel Nasser heeft de scheepvaartroutes langs de Afrikaanse kust nieuw leven ingeblazen en daarmee de havens van Santa Cruz en Las Palmas.
1975: Na de dood van Franco en het einde van de dictatuur willen de Canarische Eilanden meer onafhankelijkheid van Madrid.
1982: Nadat de autonomiewetten waren gepubliceerd, werden de eilanden een autonome regio van Spanje.
1985: De Canarische Eilanden hebben een bijzondere status binnen de Europese Gemeenschap.
1986: Spanje treedt toe tot de EG. Tenerife blijft een speciale economische zone met een speciale status op de gemeenschappelijke markt en is tot op de dag van vandaag geen lid van de douane-unie.
